Kantoor Eindhoven stopt!
De meeste klanten ontvang ik bij mij thuis, of in ruimte Anahatta in Den Bosch. Echter zo af en toe was ik op zoek naar een andere ruimte. Begin 2025 kreeg ik een aantal ruimtes “aangeboden” – zonder dat ik op zoek was. Natuurlijk wel betaald.
Het viel me op. Een soort onbewust iets waarvan ik bewust werd. Ruimtes.. waarom komen die naar mij toe? Mag ik hier iets mee? Is daar iets te leren, te doen, te zijn? En zo ineens was daar een ruimte in Eindhoven, pal naast het Centraal Station. Ik voelde een ja, ging 3 dagen later kijken, en nog eens 2 dagen later had ik de sleutel. Wauw, zo snel ging dat! En ik stond niet eens ingeschreven zoals de andere huurders.
De ruimte moest nog ingericht worden, het was anti-kraak, en ineens ging ik op zoek naar kantoor spullen, zowel functioneel als prettig en fijn. Ik vond het zelfs spannend om te parkeren met laden en lossen want midden in het centrum op de stoep en ‘dat mag niet’. Ik merkte dat gewoon DOEN goed ging en ook het inrichten – waar ik hulp bij kreeg (dank Carmen!) – was binnen 2 dagen geregeld na wat bezoeken aan hele mooie tweedehands zaken. Waar ik normaal 3x over zou nadenken kon ineens, en geld moest nou eenmaal worden uitgegeven. Zo bizar en eenvoudig, de knop ging gewoon om.
De plek in Eindhoven resulteerde er ook in dat ik een vaste dag in de week had om daar te zijn. Ik moest er wel ‘werken’ want iets anders was er niet te doen. En ook sprak ik af met vrijwel iedereen die ik kende in Eindhoven. Contacten leggen en bijhouden. Ook ging ik dingen doen in Eindhoven. Peace in the park (innerlijke vrede ritueel), lezing bij In-Between-Cafe Eindhoven (“wie ben ik?”), een open avond met mijn kunst en De Kracht van Samen Dromen – een mooie co-creatie met mijn mede huurder Jeroen. Ook staat er nog een toekomstige lezing gepland in het Hoog Begaafheids cafe Eindhoven.
En nu, ruim een half jaar verder, merkte ik op dat er ik er niet meer elke week kwam. Dat ik geen zin had om naar dat koude kantoor te rijden. Of wat het dan ook was. En zo spontaan dat het begonnen was, ineens was de keuze simpel: ik geef bedrag X uit per maand daar, dat kan ik dan beter ergens anders aan besteden. Aan iemand anders ook.
Aan 2x per maand een zaaltje huren voor een workshop, lid worden van een netwerk organisatie, of iets anders. En daarom zegde ik afgelopen week de huur op. Ik realiseerde me iets heel leuks daarbij: ik kan nu stoppen! Ik ben (was?) namelijk iemand die als ik ergens aan committeer, ik ook doorga. En als het niet goed gaat, ga ik kijken hoe ik dat kan verbeteren. Nieuwe ideeen, nieuwe acties, keer op keer. En nu? Nu deed ik dat niet. Nou ja, ik dacht er 1 minuut aan. Maar nee, zo was het goed. De keuze is gemaakt. Opgezegd, en de laatste dag gaat 11 november 2025 zijn. Ik ben dankbaar voor alles wat de ruimte mij gebracht heeft. Skills, ervaringen en nieuwe mensen.
Maar omdat het nog wel kriebelt, ga ik nog 2 dagen ‘open voor publiek’ in de week ervoor. Jouw laatste kans om langs te komen bij mij in Eindhoven!
Stop jij wel eens?
